H.C.Andersen w żartach informował m.in. swoją przyjaciółkę Henriette Hanck (z Odense, prowadzili ze sobą obszerną korespondencję - wydana w Anderseniana 1941-46), że nie będzie mógł ożenić się przed osiągnięciem rocznego dochodu w wysokości 1.500 rdl. W latach 1830-tych HCA miał wielkie problemy finansowe, dlatego dużo pisał. Wielu tekstów wydanych w tym okresie żałował w późniejszych latach. Był jednak zmuszony do pisania, aby zapewnić sobie absolutne minimum egzystencji, był również ekonomicznie zależny od pomocy ze strony swojego mecenasa, Jonasa Collina. Dopiero kiedy w 1838 otrzymał pieniądze z publicznych środków z tak zwanej "królewskiej cygarnicy" (kongens cigarkasse), fundacji Ad usus publicos jako czynny pisarz, w wysokości 400 rdl. rocznie, zaczęło mu się lepiej powodzić. A od 1840 roku zarabiał praktycznie wystarczająco aby móc się ożenić - gdyby to było to, czego naprawdę pragnął. Edvard Collin, syn Jonasa Collina, który piastował stanowisko odpowiadające dzisiejszemu stanowisku dytektora Banku Narodowego, zarządzał bardzo odpowiedzialnie pieniędzmi Anderena. Od końca 1840 majątek HCA powiększał się bardzo znacznie, w dzień śmierci HCA posiadał na swoim koncie sumę odpowiadającą 3 mln. koron (ok.450.000 US$ - dzisiaj). Do tej sumy dodać trzeba 2 mln. koron (ok.300.000 US$ - dzisiaj), które wydawnictwo Reitzel zapłaciło za prawa do tworczości HCA. Trzeba pamiętać, że gdyby HCA żył inaczej, jego majątek byłby znacznie większy. Zagraniczne podróże (w późniejszym okresie towarzyszyli mu młodzi członkowie rodziny Collinów, których zapraszał w ramach "zwrotu starego długu") łączyły się z dużymi wydatkami, jak również fakt, że HCA nigdy nie robił sobie jedzenia, korzystał z usług gastronomicznych w hotelach, pensjonatach, prywatnych domach, w których wynajmował pokoje, co było nieekonowmiczne. Gdyby konsekwentnie otrzymywał pieniądze z zagranicy pochodzące z wydawnictw, które wydawały tłumaczenia jego dzieł, byłby bardzo bogaty. Ale tworzył przed Konwencją - Berner (międzynarodowe porozumienie dot. ochrony prawautorskich, uchwalone w 1886, Dania jest członkiem od 1886), do wyjątków należały dochody z tytułu kontraktów zawieranych bezpośrednio z zagranicznymi wydawnictwami (np. Lorck w Lipsku i Horace Scudder w USA). Teatr Królewski w Kopenhadze był dla HCA, jak i dla innych duńskich pisarzy źródłem stałych dochodów. Był bardzo produktywnym twórcą sztuk teatralnych (również dla ludowego teatru Casino) i nie dawał się zbić z tropu porażkami. Wartość pieniądza za życia HCA Określenie “rigsdaler”, które było uzywane w Danii aż do roku 1873, było okresleniem wielu ówczesnych walut, które także byłu używane w Niemczech, Austrii, Austro-Węgrzechm Szwcji i Holandii pod nazwami reichsthaler, rigsdaler, rijksdaalder: 1 rigs(bank)daler (skrót rdl.) = 6 mark / 1 mark = 16 skilling. Pytanie o ceny w rigsdaler w XVIII i XIX wieku w porownaniu z dzisiejszymi cenami w duńskich koronach, pojawia się często w zwiazku z liczbami znajdowanymi w starych dokumentach. Stworzenie podstawy do porównania siły nabywczej i wartości pieniądza w tak długim okresie, w którym kultura, poziom życia, dobrobyt, industrializacja, inflacja/deflacja oraz podaż i popyt bardzo znacząco się zmieniały. Na przykład wartość siły roboczej dzisiaj jest ekstremalnie wyżsoka w porównaniu z tamtym okresem, ale też wiele produktów bardzo Ilość rdl. trzeba pomnożyć przez co najmniej 100, aby otrzymać obraz wartości w dzisiejszych duńskich koronach, (przez 50 dla polskich W związku z wprowadzeniem wspólnej, nordyckiej wartości pieniądza w roku 1873, wartość 1 rdl. odpowiadała 2 kr. (2 korony). Duńska waluta w XIX wieku Duńska waluta w XIX wieku. 1 Rigsbankdaler (rbd) 1 Rigsdaler (rld) Porównanie duńskiej waluty w XIX wieku z wartością duńskiej korony w 2007 nie jest jednoznaczne, ponieważ wartość waluty w okresie określanym jako duński "Złoty Wiek" (XIX wiek) przeliczano na kilogramy srebra, zboża lub wartość usług - zarobki. Trzeba również wziać pod uwagę, że banknoty duńskiego banku narodowego po bankructwie w 1813 aż do pierwszej połowy lat 30-tych nie miały pokrycia w srebrze. Rigsdaler posiadał więc dwie wartości - nominalną i w przeliczeniu na wartość srebra. 1 duński bankowy rigsdaler (rbd) posiadał wartość odpowiadającą 12, 64 g srebra. 28. maja 2007 o godz. 10:56 wartość srebra leżała na poziomie 12,93 USD za uncję, 1 uncja (UK) [oz] = 28,34953 gram, czyli 12,93 USD za 28,35 g srebra. HCA w drodze z Odense do Kopenhagi w 1819 mając w kieszeni 10 rld. miał więc 126,40 g srebra, które w 2007 posiada wartość 57,65 USD. Dla porównania, dzienny zarobek niewykwalifikowanego robotnika (roboty budowlane) w Kopenhadze w latach 1830-tych wynosił pół rbd. W 1834 roku dzień pracy to 10 godzin (dłuższy w lecie, krótszy w zimie), czyli 1 rbd odpowiadałby 4000 koronom w 2007, biorąc pod uwagę "wartość" siły roboczej. Siła nabywcza pieniędzy, które HCA zabrał ze sobą do Kopenhagi była dużo wyższa w 1819 w porównaniu z siłą nabywczą 60 US dolarów w

Pieniądze