H.C.Andersen
w
żartach
informował
m.in.
swoją
przyjaciółkę
Henriette
Hanck
(z
Odense,
prowadzili
ze
sobą
obszerną
korespondencję
-
wydana
w
Anderseniana
1941-46),
że
nie
będzie
mógł
ożenić
się
przed
osiągnięciem
rocznego
dochodu
w
wysokości
1.500
rdl.
W
latach
1830-tych
HCA
miał
wielkie
problemy
finansowe,
dlatego
dużo
pisał.
Wielu
tekstów
wydanych
w
tym
okresie
żałował
w
późniejszych
latach.
Był
jednak
zmuszony
do
pisania,
aby
zapewnić
sobie
absolutne
minimum
egzystencji,
był
również
ekonomicznie
zależny
od
pomocy
ze
strony
swojego
mecenasa,
Jonasa
Collina.
Dopiero
kiedy
w
1838
otrzymał
pieniądze
z
publicznych
środków
z
tak
zwanej
"królewskiej
cygarnicy"
(kongens
cigarkasse),
fundacji
Ad
usus
publicos
jako
czynny
pisarz,
w
wysokości
400
rdl.
rocznie,
zaczęło
mu
się
lepiej
powodzić. A od 1840 roku zarabiał praktycznie wystarczająco aby móc się ożenić - gdyby to było to, czego naprawdę pragnął.
Edvard
Collin,
syn
Jonasa
Collina,
który
piastował
stanowisko
odpowiadające
dzisiejszemu
stanowisku
dytektora
Banku
Narodowego,
zarządzał
bardzo
odpowiedzialnie
pieniędzmi
Anderena.
Od
końca
1840
majątek
HCA
powiększał
się
bardzo
znacznie,
w
dzień
śmierci
HCA
posiadał
na
swoim
koncie
sumę
odpowiadającą
3
mln.
koron
(ok.450.000
US$
-
dzisiaj).
Do
tej
sumy
dodać
trzeba
2
mln.
koron
(ok.300.000
US$ - dzisiaj), które wydawnictwo Reitzel zapłaciło za prawa do tworczości HCA.
Trzeba
pamiętać,
że
gdyby
HCA
żył
inaczej,
jego
majątek
byłby
znacznie
większy.
Zagraniczne
podróże
(w
późniejszym
okresie
towarzyszyli
mu
młodzi
członkowie
rodziny
Collinów,
których
zapraszał
w
ramach
"zwrotu
starego
długu")
łączyły
się
z
dużymi
wydatkami,
jak
również
fakt,
że
HCA
nigdy
nie
robił
sobie
jedzenia,
korzystał
z
usług
gastronomicznych
w
hotelach,
pensjonatach,
prywatnych
domach,
w
których
wynajmował pokoje, co było nieekonowmiczne.
Gdyby
konsekwentnie
otrzymywał
pieniądze
z
zagranicy
pochodzące
z
wydawnictw,
które
wydawały
tłumaczenia
jego
dzieł,
byłby
bardzo
bogaty.
Ale
tworzył
przed
Konwencją
-
Berner
(międzynarodowe
porozumienie
dot.
ochrony
prawautorskich,
uchwalone
w
1886,
Dania
jest
członkiem
od
1886),
do
wyjątków
należały
dochody
z
tytułu
kontraktów
zawieranych
bezpośrednio
z
zagranicznymi
wydawnictwami
(np.
Lorck w Lipsku i Horace Scudder w USA).
Teatr
Królewski
w
Kopenhadze
był
dla
HCA,
jak
i
dla
innych
duńskich
pisarzy
źródłem
stałych
dochodów.
Był
bardzo
produktywnym
twórcą
sztuk teatralnych (również dla ludowego teatru Casino) i nie dawał się zbić z tropu porażkami.
Wartość pieniądza za życia HCA
Określenie
“rigsdaler”,
które
było
uzywane
w
Danii
aż
do
roku
1873,
było
okresleniem
wielu
ówczesnych
walut,
które
także
byłu
używane
w
Niemczech,
Austrii,
Austro-Węgrzechm
Szwcji
i
Holandii
pod
nazwami
reichsthaler,
rigsdaler,
rijksdaalder:
1
rigs(bank)daler
(skrót
rdl.)
=
6
mark / 1 mark = 16 skilling.
Pytanie
o
ceny
w
rigsdaler
w
XVIII
i
XIX
wieku
w
porownaniu
z
dzisiejszymi
cenami
w
duńskich
koronach,
pojawia
się
często
w
zwiazku
z
liczbami
znajdowanymi
w
starych
dokumentach.
Stworzenie
podstawy
do
porównania
siły
nabywczej
i
wartości
pieniądza
w
tak
długim
okresie,
w
którym
kultura,
poziom
życia,
dobrobyt,
industrializacja,
inflacja/deflacja
oraz
podaż
i
popyt
bardzo
znacząco
się
zmieniały.
Na
przykład
wartość
siły
roboczej
dzisiaj
jest
ekstremalnie
wyżsoka
w
porównaniu
z
tamtym
okresem,
ale
też
wiele
produktów
bardzo
Ilość
rdl.
trzeba
pomnożyć
przez
co
najmniej
100,
aby
otrzymać
obraz
wartości
w
dzisiejszych
duńskich
koronach,
(przez
50
dla
polskich
W związku z wprowadzeniem wspólnej, nordyckiej wartości pieniądza w roku 1873, wartość 1 rdl. odpowiadała 2 kr. (2 korony).
Duńska waluta w XIX wieku
Duńska waluta w XIX wieku.
1 Rigsbankdaler (rbd) 1 Rigsdaler (rld)
Porównanie
duńskiej
waluty
w
XIX
wieku
z
wartością
duńskiej
korony
w
2007
nie
jest
jednoznaczne,
ponieważ
wartość
waluty
w
okresie
określanym jako duński "Złoty Wiek" (XIX wiek) przeliczano na kilogramy srebra, zboża lub wartość usług - zarobki.
Trzeba
również
wziać
pod
uwagę,
że
banknoty
duńskiego
banku
narodowego
po
bankructwie
w
1813
aż
do
pierwszej
połowy
lat
30-tych
nie
miały pokrycia w srebrze. Rigsdaler posiadał więc dwie wartości - nominalną i w przeliczeniu na wartość srebra.
1 duński bankowy rigsdaler (rbd) posiadał wartość odpowiadającą 12, 64 g srebra.
28.
maja
2007
o
godz.
10:56
wartość
srebra
leżała
na
poziomie
12,93
USD
za
uncję,
1
uncja
(UK)
[oz]
=
28,34953
gram,
czyli
12,93
USD
za 28,35 g srebra.
HCA w drodze z Odense do Kopenhagi w 1819 mając w kieszeni 10 rld. miał więc 126,40 g srebra, które w 2007 posiada wartość 57,65 USD.
Dla
porównania,
dzienny
zarobek
niewykwalifikowanego
robotnika
(roboty
budowlane)
w
Kopenhadze
w
latach
1830-tych
wynosił
pół
rbd.
W
1834
roku
dzień
pracy
to
10
godzin
(dłuższy
w
lecie,
krótszy
w
zimie),
czyli
1
rbd
odpowiadałby
4000
koronom
w
2007,
biorąc
pod
uwagę
"wartość" siły roboczej.
Siła
nabywcza
pieniędzy,
które
HCA
zabrał
ze
sobą
do
Kopenhagi
była
dużo
wyższa
w
1819
w
porównaniu
z
siłą
nabywczą
60
US
dolarów
w
Pieniądze