W tym roku
Ukazuje się pierwsze wydanie baśni w języku holenderskim pod tytułem: "Sprookjes van Hans Christian Andersen".

5. stycznia
HCA pozuje - w Berlinie - malarce Caroline Bardua (olej).

6. stycznia
HCA zostaje udekorowany przez króla Friedricha Wilhelma Pruskiego orderem zakonu Czerwonego Orła, trzeciej klasy.

7. stycznia
HCA podróżuje dalej z Berlina przez Halle, Naumburg do Weimaru, gdzie jest obejmowany i całowany przez następcę wielkiego księcia, który pragnie, aby HCA pozostał w Weimarze na zawsze. Chce urządzić mu warunki jako "nowemu Goethe w Weimarze". HCA poznaje poetę Auerbacha (szczególnie zachwyconego baśnią "Choinka").

15. stycznia
Przyjęcie, w którym bierze udział wielki książę. HCA czyta głośno m.in. baśń "Dzwon", i mówi do wielkiego księcia, że postać księcia w tym opowiadaniu, to wspomnienie o nim.

22. stycznia
Jenny Lind przyjeżdża do Weimaru i występuje na koncertach i u następcy wielkiego księcia - HCA występuje w pełnym szyku, ma trójkątny kapelusz i szpadę. Frustracje w związku z Jenny powodują, że HCA zaczyna chorować.

Luty
Pierwsze angielskie wydanie baśni HCA - wydawnictwo Chapman and Halls w Londynie - 10 baśni w tłumaczeniu Mary Howitt z czterema ręcznie kolorowanymi ilustracjami: "Wonderful Stories for Children. By Hans Christian Anderson, [!] Author of 'The Improvisatore'" etc.

HCA Korespondował z Mary Howitt od 1845 roku. W liście - duńskojęzycznym - HCA pisze do niej o tłumaczeniach baśni, że "po niemiecku znika atmosfera baśni [...] to, co istotne, to, co dało baśniom szczególne znaczenie w Danii, to sposób, w jaki są opowiadane; nie jest to oddane w żadnym z niemieckich tłumaczeń. Oby język angielski oraz Wasze zaangażowanie, szanowna Pani, umożliwi Wam oddanie tego szczególnego piętna w samej formie". Później - tuż przed podróżą HCA do Anglii - wystąpiły nieporozumienia pomiędzy Mary Howitt i HCA w związku z prawami do wydania jego dzieł w Anglii. Wydanie Mary Howitt ukazało się w pirackim wydaniu w tym samym roku w Ameryce, w Nowym Yorku.

Luty
Ukazuje się wydanie baśni HCA w tłumaczeniu Charlesa Bonera, wydawnictwo Joseph Cundall w Londynie: A Danish Story-Book. Z wieloma ilustracjami wykonanymi przez Counta Pocci.

7. lutego
Wyjazd z Weimaru. Na pożegnanie HCA wymienia pocalunki z następcą wielkiego księcia, który pragnął zachować jego przyjaźń przez całe życie. HCA odwiedza Lipsk.

luty
Przebywa w pobliżu Mendelssona, bierze udział w prywatnych i publicznych muzycznych imprezach (słucha m.in. wystawienia Wagnera Tannhäuser-uwertury, którą jest zachwycony – podczas gdy publiczność daje wyrazy niezadowolenia - ”w tym było wielkie malarskie dzieło”, dziennik 12. lutego).

Odwiedza Nielsa W. Gade, który od września 1844 mieszka w Lipsku i jest asystentem Mendelssona, wyznaczonym na jego nastęcę jako dyrygent orkiestry Gewandhausorkestret. HCA zawiera umowę z Gade dotyczącą opery Nøkken. HCA miał plany wystawienia tej opery po raz pierwszy w niemieckim teatrze z Jenny Lind w roli glównej.

HCA otrzymuje w tym czasie nie mniej niż cztery propozycje wydania swoich dzieł zebranych. Rozmawia w Lipsku z wydawnictwami Brockhaus i Lorck, i decyduje się w końcu na umowę z wydawnictwem Lorck. Zgodnie z umową (datowaną na 19. lutego 1846) HCA zobowiazuje się na rewizję i korektę tłumaczeń, które mają być materiałem źródłowym tego wydania, oraz dostarczenia autobiografii, ”której zakres pozostawia się do decyzji pisarza”. Za rewizję i korektę tlumaczeń HCA dostaje honorarium w wysokości 300 pruskich talarów (400 rdl.), połowa wypłacona na wielkanoc 1847 i reszta po oddaniu zrewidowanego ostatniego tomu. Dodatkowo dostaje HCA 3 Frederiksdorer za arkusz (w sumie 17 arkuszy) autobiografii (to daje 200 pruskich talarów, tzn. 280 rdl.). Zgodnie z umową HCA ma ortrzymać 10 autorskich ekzemplarzy Dzieł Zebranych plus jeden autorski ekzemplarz autobiografii. Publikacja, która ukazuje się w dwóch wydaniach (Lorck nie informuje HCA o ilości ekzemplarzy) składa się w pierwszym rzucie - do 1848 - z 30 tomów, ale wraz z uzupełnieniami do roku 1872, liczba ta rośnie do 50 tomów.

W Lipsku HCA spotyka się często z poetą Auerbachem i odwiedza róznych, mniej znanych poetów.

19. lutego
Pozuje Gustavowi Schlickowi, który rysuje portret HCA dla Ilustrowanego Dziennika (Illustrierte Zeitung).